To pierwsza tak duża wystawa poświęcona sztuce biedermeiera w Polsce. Meble, obrazy, szkło, ceramika, elementy wyposażenia wnętrz, biżuteria, tkaniny, stroje z epoki, rozmaite bibeloty… ponad 400 eksponatów prezentujących popularny mieszczański (i romantyczny) styl pierwszej połowy XIX wieku. Styl wyróżniający się prostotą i uporządkowaniem a jednocześnie funkcjonalnością i kunsztem wykonania. Jak na swoje lata bardzo nowoczesny i innowacyjny, gustowny i skromy zarazem (można pokusić się o stwierdzenie, że to pierwowzór XX-wiecznego Art Deco). Styl inspirujący kolejne pokolenia swoja solidnością, precyzyjnością i szlachetnością.

O biedermeierze można pisać w nieskończoność (opisałam go już we wcześniejszym wpisie na blogu), warto jednak zapamiętać kilka kluczowych informacji, charakterystycznych właśnie dla tego konkretnego stylu. To pomaga przy okazji porządkować historię poszczególnych epok w sztuce:)

• biedermeier obowiązywał w latach 1815-1848
• zrodził się i panował gównie w kręgach austriackiej i niemieckiej kultury, ale także na ziemiach polskich, w Szwecji i carskiej Rosji
• biedermeier to styl mieszczański odrzucający monumentalności i dotychczasową królewsko-pałacową reprezentacyjność
• to styl który przykładał bardzo dużą wagę do życia rodzinnego i towarzyskiego, stąd też duży nacisk na wygodę i funkcjonalność poszczególnych sprzętów
• charakterystyczne dla okresu było ujednolicenie wyposażenia wnętrz i tworzenie kompletów mebli o jednakowej dekoracji, przeznaczonych do konkretnego pomieszania (popularne komplety&garnitury mebli salonowych i gabinetowych)
• uwagę przykładano także do symetrycznego, uporządkowanego rozmieszczenie mebli w poszczególnych pokojach
• biedermeierowskie meble cechuje prostota wzorów i solidne wykonanie, idące jednak w parze z bogactwem i szlachetnością używanych materiałów
• charakterystyczne dla stylu są gatunki drewna: mahoń, czereśnia, brzoza, jesion, orzech, grusza (jawor i bukszpan wykorzystywano do tworzenia licznych intarsji w meblach)
• meble biedermeierowskie w większości politurowano (szalona moda na nabłyszczanie i uszlachetnianie mebli politurą szelakową zrodziła się właśnie za czasów biedermeiera, dokładnie od końca lat 20-tych XIXw.)
• za czasów biedermeiera rozpowszechniono technikę fornirowania i okleinowania mebli
• biedermeier to także udoskonalenie tapicerowania mebli poprzez wprowadzenie sprężyn tapicerskich
• popularne i charakterystyczne dla stylu typy mebli to: sekretera, szyfoniera, blenda, serwantka, konsola, karciak/stolik do gier, etażerka, spluwaczka, żardiniera na rośliny, ekran kominkowy, stolik do robótek ręcznych (niciak)

To wszystko pięknie prezentuje nam trwająca obecnie w Muzeum Narodowym w Warszawie wystawa zatytułowana 'Biedermeier’ (trwająca do 07 stycznia 2018r.). Wystawa bogata we wszelkie 'biedermeierowskie’ dobra najbardziej charakterystyczne dla tego wyjątkowego stylu. Jak dla mnie to wydarzenie w punkt! Mam nadzieję, że odniesie zasłużony sukces a frekwencja oglądalności zachęci do dalszych prezentacji polskich i europejskich zbiorów. Życzę sobie co roku oglądać tak świetnie zorganizowane wystawy, tu w stolicy, jak i w innych oddziałach Muzeum Narodowego (w tym także w ukochanym Wrocławiu, bogatym w dawne rzemiosło:). Tymczasem zapraszam na moją relację z wystawy…

ps. wystawie towarzyszy wydany na tę okoliczność album – do kupienia w księgarni na terenie muzeum

*Niciak – stolik do robótek ręcznych, Śląsk ok 1825r., drewno sosnowe, brzozowe z fornirem brzozowym i orzechowym

*Niciak – stolik do robótek ręcznych, Europa Środkowa 1815-1825, drewno dębowe fornirowane mahoniem, intarsja z drewna brzozy karelskiej, hebanu  i bukszpanu

*Fortepian 'żyrafa’ – wytwórnia fortepianów Fryderyka Buchholtza, Warszawa, ok 1820r.,

*Gazetnik – połowa XIXw., sosna, jodła, buk / fornirowana mahoniem

*Stolik do robótek, Austria (?) 1815-1825, drewno sosnowe z fornirem mahoniowym i jaworowym, drewno mahoniowe z fornirem hebanowym, drewno jaworu i palisandru

*Kanapka dziecięca, Polska(?) 1830-1840, drewno sosnowe fornirowane czereśnią

*Ławeczka dziecięca, Europa Środkowa 1820-1830, drewno dębowe

 *Neseser podróżny, Wiedeń I ćw.XIXw., gwasz:Balthasar Wigand (1771-1846), drewno świerkowe z fornirem mahoniowym, hebanowym i palisandrowym, drewno cisowe, stal szlifowana, papier, szkło, jedwab, skóra, stal, kość, masa perłowa

 *Fortepian podróżny, Wiedeń 1815-1825

  *Spluwaczka, Warszawa(?) 1820-1835, drewno świerkowe i brzozowe z fornirem orzechowym, drewno toczone i czernione, blacha cynkowa

*Sekretera, Śląsk lub południowe Niemcy, 1820-1830, drewno brzozowe i sosnowe fornirowane brzozą falistą, tują i jabłonią, intarsja z drewna bukszpanu, czernione drewno brzozowe, okucia mosiężne i stalowe

*Spluwaczka, Wiedeń 1825-1830

   *Szyfoniera, Europa Środkowa/Śląsk (?) 1820-1830, drewno sosnowe i lipowe fornirowane mahoniem, okucia mosiężne i stalowe

 *Sekretera, Berlin ok 1820r., drewno sosnowe fornirowane mahoniem piramidą, intarsja czeczotowa

 *Serwantka, Niemcy/Brandenburgia(?) 1820-1825, drewno sosnowe fornirowane mahoniem, intarsja z drewna bukszpanu

 *Ekran kominkowy, Europa Środkowa 1825-1835, drewno mahoniowe, olchowe, czereśniowe i wiązu, intarsja z drewna tulipanowca, róży, palisandru, hebanu, bukszpanu

  *Szafka nocna, Europa Środkowa/Śląsk(?), 1830, drewno sosnowe, świerkowe i dębowe fornirowane mahoniem

 *Lustro stojące typu psyche, Europa Środkowa 1810-1830, drewno jaworowe fornirowane mahoniem, drewno mahoniu, szkło lustrzane, stal