Czeczota to drewno o bardzo dekoracyjnym rysunku słoi, który powstaje na skutek chorobliwych zmian wynikających z działania grzybów i bakterii powodujących miejscowe zniekształcenia, obrzęki oraz uszkodzenia korzeni i pnia drzewa (może się również pojawić w wyniku mechanicznego uszkodzenia). Czeczota więc nie jest konkretnym gatunek drewna a -mówią w skrócie- ‚chorobą’, która może dotyczyć wielu gatunków drzew.
Fornir czeczotowy cięty z tak zmienionego drzewa będzie miał więc zmieniony naturalny rysunek słoi, najczęściej w postaci ciemnych i jasnych oczek, plamek, żyłek i drobnych sęczków otoczonych splątanymi włóknami drewna. Wszystko to będzie wynikiem wspomnianej choroby jaka zaatakowała drzewo. Z uwagi na bardzo charakterystyczny i mocno dekoracyjny wzór, fornir czeczotkowy był i jest materiałem dość drogim i cenionym, zwłaszcza w produkcji mebli i sprzętów dekoracyjnych. Jest jednak też przy tym dość trudny zarówno w obróbce, jak i w jego wykończeniu czy późniejszej renowacji (dziesiątki spękań i sęczków dają się we znaki konserwatorom).
* Biurko Art Deco z lat 30-tych XXw. – fornir orzech czeczota, zwany też często orzechem korzennym (drewno wykończone politurą szelakową)
Czeczota błędnie utożsamiana jest tylko z brzozą, bo choć najczęściej spotykana właśnie w tym gatunku oraz drzewie topoli (są do siebie bardzo podobne), występuje ona również w szlachetnym drewnie orzecha, jesionu, wiązu, kasztana, klonu czy jaworu (dwa ostatnie nazywane są często ptasimi lub pawimi oczkami). W odmianie brzozy karelskiej, bardzo popularnej i cenionej w meblarstwie dawnym za oryginalny ciemno-plamkowany rysunek, czeczotowatość jest wadą dziedziczną, dzięki czemu była i jest ona nadal uprawiana także na plantacjach (stąd największy jej własnie wybór). Bardzo rzadko spotykana jest czeczota dębowa, bo o ile współcześnie wszystko jest możliwe ‚do zrobienia’, to jeśli chodzi o dawne meble, spotkanie konstrukcji w okleinie dębowej czeczotowej, czy nawet mocno sęcznej, jest faktycznie nie często spotykane…
Przykłady fornirów brzozy i topoli zmienionych chorobą czeczotowatości: czytaj dalej…
