Kto choć raz skrobał stary poliester ten wie jak ciężkie jest to zadanie… Lakierowane meble, choć masowo pojawiły się już w okresie międzywojnia i raczej nie należą do ulubionych przez osoby trudniące się renowacją, nie stanowią jeszcze takiego wyzwania jak te pokryte poliestrem czy innym lakierem chemoutwardzalnym… Najczęściej zabezpieczone są nimi fabrycznie i masowo produkowane meble z lat 60/70-tych XXw., które teraz przeżywają swoją drugą młodość, więc na stolarskich warsztatach goszczą coraz częściej. Twardy jak skała poliester stosowany był najczęściej na blaty mebli i powierzchnie płaskie typu drzwiczki. Nóżki i mniejsze, bardziej obłe elementy, pokrywane były zaś równie mocnym lakierem typu chemosil. Choć oba produkty są 100%chemiczną mieszanką, to trzeba przyznać, że dzięki swojej wysokiej twardości i odporności na uszkodzenia (w tym wodę, wysoką temperaturę i alkohol) pozwoliły wielu sprzętom przetrwać do dziś w niemal nieskazitelnym stanie. Jeśli więc nasz mebel nie nosi śladów większych uszkodzeń – powierzchnie polakierowane poliestrem najczęściej noszą ślady widocznych ubytków grubości lakieru, wybić, licznych rys (często odbarwionych na biało) i spękań niczym pęknięte hartowane szkło – to czasem warto zostawić go takim jakim jest, bo praca przy jego renowacji zdecydowanie do najłatwiejszych nie należy a koszt może przekroczyć finalną wartość mebla. Przyznaje, że ja swojego ‚jamnika’, czyli popularny niski stolik z lat 60-tych, zostawiłam na razie w oryginalnym stanie (choć prędzej czy później i tak trafi na warsztat). Fornirowany orzechem blacik, choć trochę już porysowany i mniej żywy w swej barwie niż kiedyś, to wciąż jest dobrze zabezpieczony i odporny na codzienne użytkowanie. Politura z pewnością wyglądałaby ładniej i szlachetniej, wyciągnęłaby głębię orzecha, ale zakres skrobania jaki musiałabym przerobić oddala prace przy stoliku w dalszą przyszłość. Skończy się więc pewnie tylko na spolerowaniu lakieru.
Jeśli jednak już musimy lub chcemy mebel odnowić usuwając z niego starą powłokę*, bo kolor jest już np mocno spłowiały (często właśnie w sprzętach fornirowanych wzorzystym orzechem) lub powierzchni nosi ślady ‚białych’ wybić czy innych uszkodzeń, to trzeba się uzbroić w czas, ale przede wszystkim sporą dawkę cierpliwości.
*renowacja tego typu mebli rządzi się troszkę innymi prawami jak przy wiekowym meblu, gdzie mechaniczne usuwanie oryginalnej powłoki niesie za sobą duże ryzyko uszkodzenia powierzchni i pozbawienia mebla oryginalnej patyny
