Kredens neorenesansowy z końca XIXw. (1880-1890), najprawdopodobniej wykonany we Francji (lub sąsiednich Niderlandach), w czasach tzw. historyzmu, kiedy to powracano i naśladowano dawne style. Kredens dwuczęściowy/dwukondygnacyjny, wykonany w całości z drewna dębowego, jedynie elementy konstrukcyjne typu plecy, denka szuflad z drewna brzozowego. Zachowany w oryginalnym, rustykalnym stanie.

• otwarta, wysoka nastawa z dwiema półkami
• podpory półek w formie maszkaronów z twarzami putt (potocznie zwanych amorkami)
• nastawa ze zdejmowanym, ornamentowym górnym zwieńczeniem
• podstawa kredensu dwudrzwiowa, jednoprzestrzenna, z jedną półką w środku i parą szuflad pod blatem
• całość bardzo bogato dekorowana płaskorzeźbionymi elementami zdobniczymi połączona z drugiej strony z rustykalną prostotą
• drzwiczki wykonane w konstrukcji ramowo – płycinowej, ozdobione w środkowej części rozetami i maszkaronami z głowami fantastycznych zwierząt
• snycerka na całym meblu zdobiona motywami roślinnymi i dekorowana liśćmi akantu, plecionką, guzami, rozetami
• boki szafki ujęte dwoma pilastrami z popiersiami mężczyzn (tzw. Hermy)
• okucia oryginalne, stalowe, niekompletne
• wysokość z koroną 2,60 m, szerokość 150, cm, gł. max. 60 cm

***

W XIX-wiecznej Europie mebel typu kredens był bardzo popularnym i ważnym elementem wyposażenia wnętrz. Pod koniec stulecia znajdował się już obowiązkowo niemal w każdym domu: w wersji wiejskiej jako mebel w głównej izbie, w miejskiej jako integralna część kuchni lub ozdobny sprzęt jadalni.