Jeden z moich ostatnich wyrobów – gondolka, zwana zamiennie napoleonką lub siedziskiem podokiennym. Mebelek kiedyś spotykany dość często, popularny na przełomie XVIII i XIX wieku oraz przez cały wiek XIX do lat międzywojennych wieku XX. Delikatna forma i konstrukcja tego małego mebla do siedzenia sprawiła, że częściej ulegał on zniszczeniom, podobnie zresztą jak wiele innych niedużych gabarytowo sprzętów np. niciaki, stąd też coraz rzadziej możemy je spotkać na antykwarycznym rynku (te najliczniej zachowane pochodzą ze Skandynawii gdzie modne i wytwarzane były jeszcze do lat 60-tych XX.).

Pierwotnie gondolka ustawiana była najczęściej w holu obok trema czy konsoli, w sypialni przy łóżku czy łazience jak jako pomocnicze siedzisko. Pełniła też funkcję stołka do pianina czy fortepianu.

Gondolka jest siedziskiem przeznaczonym dla jednej osoby. Boczne podpory i nogi tworzą zazwyczaj płynną, esowatą linię wywiniętą na zewnątrz. Charakterystyczną cechą tego mebla jest brak oparcia. Siedzisko w gondolce (zazwyczaj trochę szersze niż w klasycznym krześle) jest przeważnie tapicerowane, niekiedy bywa wyplatane rattanem. W uboższych wersjach jest niewyściełane, zbudowane z samego drewna.

*gondolka z przełomu XIX/XX w., historyzująca czyli w tzw. stylu eklektycznym, drewno i okleina brzoza złocista, konstrukcja sosna, siedzisko pokryte gobelinową tkaniną (wtórne), reszta mebla w oryginalnym stanie zachowania. Cena mebla ok 600zł.

*gondolka z okresu międzywojennego (lata 20-te XXw.), drewno dębowe, nawiązująca do secesji