Tag: czeczota

Renowacja pomalowanej nocnej szafki. Od czerni do naturalnego drewna

Ta niewielkich rozmiarów szafka nocna powstała najprawdopodniej w latach 50-tych XXw., trafiła do Pracowni wiosną zeszłego roku. Pokryta czarną, kryjącą powłoką, kryła ciekawe wykonanie zewnętrzne. Zamalowany mebel stanowi niemal zawsze swojeg rodzaju niewiadomą, często zamkniętą puszkę pandory, bo nie wiadomo po pierwsze, jakie drewno/okleina kryje się pod białą, czarną czy kolorową emalią, a po drugie dlaczego ktoś mebel zamalował.

Znane są mi przypadki, gdzie z uwagi na to, że mebel był poważnie uszkodzony i zniszczony, zakrycie go w całości farbą ratowało go przed 'piecem’ i dawało możliwość dalszego funkcjonowania w domowych czy warsztatowych wnętrzach. Malowanie, choć dla wielu miłośników dawnych mebli jest bardzo kontrowersyjnie, bo zakrywa cały urok drewnianej konstrukcji, to z drugiej strony, jeśli nie ma innego wyjścia czy możliwości na klasyczną renowację, często bardzo dobrze chroni całość przed ew uszkodzeniami. Tyczy się to zwłaszcza mebli, które w swym oryginalnym wydaniu trafiały do wilgotnej piwnicy, w której atakowane przed szkodniki i grzyby ulegały poważniejszym uszkodzeniom a często nieodwracalnej destrukcji.

Read the rest

czytaj dalej...

Czeczota, czarny dąb i heban

Do fornirów i gatunków drzew wykorzystywanych w stylowym meblarstwie będę pewnie wracać nie raz, jest ich bowiem tyle, że pewnie życia mi nie starczy, by móc je wszystkie obejrzeć a te ciekawsze uwiecznić na zdjęciach:-)

Moja zeszłotygodniowa wizyta w zaprzyjaźnionym składzie stolarskim znów wprowadziła mnie w zachwyt nad bogactwem i różnorodnością naturalnych fornirów, zwłaszcza tych z rodziny czeczotowatych. W takich miejscach mogłabym spędzać całe godziny, wszystko mi się tam podoba:) Co liść, to inny rysunek usłojenia. Mojej fascynacji drewnem nie ma chyba końca…

*’Czeczota’ to -pisząc w skrócie- drewno (ale nie konkretny gatunek drewna) o bardzo dekoracyjnym rysunku słoi, który powstaje na skutek chorobliwych zmian wynikających z działania grzybów i bakterii powodujących miejscowe zniekształcenia, obrzęki oraz uszkodzenia korzeni i pnia drzewa (może się również pojawić w wyniku mechanicznego uszkodzenia).

zdjeciezdjcie 3

zdjcie 5-001

Read the rest

czytaj dalej...

Okleina czeczotowa na meblu (czeczota)

Czeczota to drewno o bardzo dekoracyjnym rysunku słoi, który powstaje na skutek anomali budowy drewna, jego chorobliwych zmian wynikających z działania grzybów i bakterii powodujących miejscowe zniekształcenia, obrzęki oraz uszkodzenia korzeni i pnia drzewa (może się również pojawić w wyniku mechanicznego uszkodzenia). Czeczota nie jest więc konkretnym gatunkiem drewna a jedną z wad drewna* związaną z nieprawidłowym przebiegiem włókien, a dokładniej splątaniem (czeczotowatość drewna) falistością (barankowatość drewna) lub zawojem włókien. Czeczota może dotyczyć wielu gatunków drzew.

*Wada drewna to anomalie budowy drewna, czyli wszelkie jego uszkodzenia i inne wrodzone lub nabyte cechy, które obniżają jego wartość pod względem technicznym, użytkowym i/lub estetycznym. Rozróżnia się wiele wad drewna, w zależności od czynników ich powstania, jak na przykład wady pierwotne powstające za życia drzewa, jak i wtórne powstające po ścięciu. Wszelkie anomalia i ziany powstałe w drzewie nazywano w dawnym stolarstwie wilkami lub mazerami (Przewodnik Stolarski, Mieczysław Schreiber, Tarnów 1922 rok)

Dzieli się je na:

  • wady kształtu pnia i tarcicy
  • wady anatomicznej budowy drewna
  • wady wywołane przez grzyby
  • wady wywołane przez szkodniki zwierzęce
  • wady wywołane przez czynniki klimatyczne i zewnętrzne

Nie zawsze wada może być uznana za ewidentną niedoskonałość – w jednym przypadku będzie czynnikiem dyskryminującym sortyment, a w innym może stanowić wyjątkową zaletę. Taka nieregularność czy falistość budowy, rysunku i barwy drewna będzie ceniona w wyrobach artystycznych, a przede wszystkim w niektórych okleinach.

Fornir cięty z tak wadliwego drzewa będzie miał więc zmieniony naturalny rysunek słoi, najczęściej w postaci ciemnych i jasnych oczek, plamek, żyłek i drobnych sęczków otoczonych splątanymi włóknami drewna. Wszystko to będzie wynikiem wspomnianego obrzęku jaki zaatakował drzewo. W odróżnieniu jednak od rakowatości, która również jest wadą drewna, obrzęk nie spowoduje bezpośrednio, że drewno będzie zepsute. Z uwagi na bardzo charakterystyczny i mocno dekoracyjny wzór, fornir czeczotkowy był i jest materiałem dość drogim i cenionym, zwłaszcza w produkcji mebli i sprzętów dekoracyjnych. Jest jednak też przy tym dość trudny zarówno w obróbce, jak i w jego wykończeniu czy późniejszej renowacji (dziesiątki spękań i sęczków dają się we znaki konserwatorom). Pod względem mechanicznym jest to więc słaby materiał, ale tak jak wspomniałam powyżej, całkowicie zdrowy.

* Biurko Art Deco z lat 30-tych XXw. – fornir orzech czeczota, zwany też często orzechem korzennym (drewno wykończone politurą szelakową)Desktop1

Czeczota błędnie utożsamiana jest tylko z brzozą i topolą, bo choć najczęściej spotykana właśnie w tych drzewach (oba gatunki chorobowo zmienione są do siebie bardzo podobne), występuje ona również w szlachetnym drewnie orzecha, jesionu, wiązu, kasztana czy dębu. W odmianie brzozy karelskiej, bardzo popularnej i cenionej w meblarstwie dawnym za oryginalny ciemno-plamkowany rysunek, czeczotowatość jest wadą dziedziczną, dzięki czemu była i jest ona nadal uprawiana także na plantacjach (stąd największy jej właśnie wybór).

Przykłady fornirów topoli i brzozy o zmienionym rysunku drewna wynikającym z wad:

brzoza karelska

D5003369-B758-49B4-813D-E1905868D263

topola czeczota

305F244A-36A9-4C92-8C06-769FCC0DD391Read the rest

czytaj dalej...