Starych mebli czar ®

Kredens neorenesansowy z końca XIXw. (1880-1890), najprawdopodobniej wykonany we Francji (lub sąsiednich Niderlandach), w czasach tzw. historyzmu, kiedy to powracano i naśladowano dawne style. Kredens dwuczęściowy/dwukondygnacyjny, wykonany w całości z drewna dębowego, jedynie elementy konstrukcyjne typu plecy, denka szuflad z drewna brzozowego. Zachowany w oryginalnym, rustykalnym stanie.

• otwarta, wysoka nastawa z dwiema półkami
• podpory półek w formie maszkaronów z twarzami putt (potocznie zwanych amorkami)
• nastawa ze zdejmowanym, ornamentowym górnym zwieńczeniem
• podstawa kredensu dwudrzwiowa, jednoprzestrzenna, z jedną półką w środku i parą szuflad pod blatem
• całość bardzo bogato dekorowana płaskorzeźbionymi elementami zdobniczymi połączona z drugiej strony z rustykalną prostotą
• drzwiczki wykonane w konstrukcji ramowo – płycinowej, ozdobione w środkowej części rozetami i maszkaronami z głowami fantastycznych zwierząt
• snycerka na całym meblu zdobiona motywami roślinnymi i dekorowana liśćmi akantu, plecionką, guzami, rozetami
• boki szafki ujęte dwoma pilastrami z popiersiami mężczyzn (tzw. Hermy)
• okucia oryginalne, stalowe, niekompletne
• wysokość z koroną 2,60 m, szerokość 150, cm, gł. max. 60 cm

***

W XIX-wiecznej Europie mebel typu kredens był bardzo popularnym i ważnym elementem wyposażenia wnętrz. Pod koniec stulecia znajdował się już obowiązkowo niemal w każdym domu: w wersji wiejskiej jako mebel w głównej izbie, w miejskiej jako integralna część kuchni lub ozdobny sprzęt jadalni.

Dwie nowe pozycje o antykach (głównie angielskich). Pierwsza opisująca dawną ceramikę i wyroby ze srebra, druga o meblach zabytkowych. Ciekawe, szczegółowe opisy detali, z podziałem na style, kategorie oraz typy mebli i przedmiotów.

Antyki. Ceramika i srebro. Ilustrowany przewodnik.

autor: Tim Forest

wydawnictwo: Arkady,

Listopad 2012

*

Antyki. Meble zabytkowe. Ilustrowany Przewodnik.

autor: Tim Forest

wydawnictwo: Arkady,

Listopad 2012

Odbiornik typu 'Aga’ to pierwsze radio produkowane na większą skalę w powojennej Polsce na zakupionej w 1946 roku szwedzkiej licencji. W 1947 roku jego produkcję rozpoczęły zakłady DIORA w Dzierżonowie a następnie, w roku 1951 produkcja została przeniesiona do nowych Zakładów Radiowych M. Kasprzaka – ZRK w Warszawie. Również kilka tysięcy oryginalnych sztuk modeli Aga zostało sprowadzonych ze Szwecji, ale sprzedawane były one ściśle wg rozdzielnika a przydział na ich zakup dostawali aktywiści partyjni, przodownicy pracy, wyróżniające się szkoły, świetlice i zakłady pracy. Użytkownicy indywidualni musieli się zadowolić modelami wyprodukowanymi już u nas w kraju.

Radioodbiornik AGA jak na tamte lata był bardzo nowoczesny. Cechowała go nie tylko wysoka, skandynawska jakość, ale przede wszystkim przepiękna, klasyczna art-decowska stylistyka lat 30-tych połączona z ergonomią obsługi, o czym świadczy chociażby skala odbiornika umieszczona pod odpowiednim kątem do obsługującego. Modele zaopatrzone były w głośnik z elektromagnesem, wejście gramofonowe, wyjście na dodatkowy głośnik i antenę.

Mój egzemplarz zachowany był w oryginalnym stanie, w pełni kompletny i bez większych uszkodzeń (łącznie z oryginalnym materiałem i działającą, podświetlaną skalą). Wykonany w sosnowej skrzynce okleinowanej fornirem orzechowym z dekoracyjną żyłką po bokach, ma na ściance czołowej dodatkową, malowniczą siatkę. Wyprodukowany został w warszawskich zakładach Kasprzaka na początku lat 50-tych XXw.

(więcej…)

Moda na powojenne wzornictwo rozwija się w szalonym tempie. Tak jak jeszcze parę lat temu królowało Art Deco, Secesja czy tzw 'styl rustykalny’ (meble surowe, bielone, malowane), tak teraz sztuka przemysłowa z II poł. XXw. wzbudza coraz większe zainteresowanie a ikony polskiego designu przeżywają swój renesans. 

Nie ma obecnie czasopisma wnętrzarskiego, które nie prezentowałoby designerskich przedmiotów, kultowych mebli czy wnętrz w stylu powojennego modernizmu. A jeszcze do niedawna sprzęty codziennego użytku z lat 50-tych, 60-tych czy 70-tych XXw. kojarzyły się nam z masową, tandetną i nijaką produkcją segmentów czy meblościanek na wysoki połysk. Z pewnością nie z dobrym stylem. Dziś, głównie dzięki modzie na skandynawski modernizm (trwającej od wielu już lat), także polskie sprzęty z epoki socrealizmu (które trafiały zazwyczaj do piwnicy, na działkę lub zwyczajnie na śmietnik) powróciły do łask i ożyły na nowo. Okazały się bowiem idealne jako designerski gadżet do nowocześnie urządzanych mieszkań i apartamentów. Dotyczy to zarówno mebli, tkanin, ceramiki czy szkła. Zaczęliśmy doceniać estetykę przedmiotów użytkowych a tym samym historię polskiego powojennego designu. Polscy projektanci w niczym bowiem nie ustępowali swoim kolegom z Zachodu a rodzime wzornictwo, przez dziesięciolecia niedoceniane przez architektów, okazało się na nowo praktyczne, proporcjonalne, z nowoczesną formą. Potwierdziła to niezwykła wystawa zorganizowana w Muzeum Narodowym w Warszawie w 2011r. pt. Chcemy być nowocześni. Polski design 1955-1968 ukazująca sztukę i architekturę wnętrz z okresu PRL-u. Udowodniła jak nowoczesny był polski design pół wieku temu, potwierdzając tym samym obecne zainteresowanie młodych pokoleń. Projektowe egzemplarze mebli były też prezentowane na ubiegłorocznych Warszawskich Targach Sztuki, później  z powodzeniem sprzedawane w galeriach i desach oraz na aukcjach sztuki do których dostęp miały jeszcze do niedawna tylko klasyczne i wiekowe antyki.

(więcej…)

Kolejna pozycja dla miłośników Art Deco. Ponad 400-stu stronicowy, bogaty w zdjęcia i opisy album prezentujący światowy styl z lat dwudziestych i trzydziestych XXw. Mało niestety o środkowoeuropejskim odłamie – polskim czy czeskim, głównie zaprezentowane amerykańskie i francuskie wzornictwo.

Art Deco 1910-1939

Redakcja: Charlotte Benton, Tim Benton, Ghislaine Wood
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Poznań 2010