Starych mebli czar ®

blog o meblach dawnych i ich renowacji

Tag: art deco

Krzesła Halabala

Model H-214 projektu J.Halabala z lat 1930-1935, łączący estetykę z wygodą, może być doskonale wykorzystywany zarówno we wnętrzu nowoczesnym, jak i tradycyjnym.

Krzesło Halabala po renowacji

Krzesło Halabala po pełnej renowacji stolarskiej i tapicerskiej

Opływowa, półokrągła forma połączona z szerokim oparciem i siedziskiem, zapewnia doskonały komfort siedzenia. Umożliwia też swobodne przysuwanie krzeseł do stołu – przy okrągłym lub owalnym blacie praktycznie całkowicie znika tworząc wokół ramy stołu drugie koło (w małym pomieszczeniu unikniemy dzięki temu piętrzenia i zastawiania miejsca ciężkimi krzesłami).

Konstrukcja krzeseł:

  • drewno bukowe (nogi) w stanie naturalnym lub barwione, okleina orzechowa lub mahoniowa (oparcie), całość perfekcyjnie wypolerowana na wysoki połysk;
  • z przodu proste, stożkowe nogi, z tyłu profilowane w kształcie szabli, łączące się z giętym, półkolistym oparciem; całość klejona i skręcana od wewnątrz siedziska na śruby;
  • na siedzisku klasyczne sprężyny i wypełnienie z włosia oraz trawy morskiej (z których zrezygnowano już np. przy projektach mebli bauhaus).

komplet krzeseł Halabala

komplet czterech krzeseł tzw. łopat

krzesło Halabala cd.

krzesło Halabala w oryginalnym stanie zachowania (okeina orzech, drewno buczyna_Read the rest

czytaj dalej...

Fotele Halabala

Model H-269 z 1930 roku, to chyba najbardziej popularny i znany projekt J.Halabala.Wzór z pogranicza klasyki i modernizmu, łączący współczesny design z tradycyjnym rzemiosłem. Bardzo oryginalny, odważny i nowoczesny jak na lata swojego powstania.

fotel Halabala przed renowacj(w oryginalnym stanie zachowania) para foteli Halabala w oryginalnym stanie zachowania

Dzięki wykorzystaniu naturalnego drewna (w odróżnieniu od modeli ze stalą i plastikiem), fotele zachowują ciepły i przyjemny wizerunek nie tracąc nowoczesnej formy. Bardzo wygodne!

 fotel Halabalafotel Halabala (stan po renowacji)fotel Halabala po pełnej renowacji stolarskiej i tapicerskiej

Konstrukcja foteli:

  • drewno bukowe w stanie naturalnym lub barwione, perfekcyjnie wypolerowane na wysoki połysk
  • szkielet składający się pary poręczy giętych w kształcie półelipsy, które wraz z nogami tworzą całość (nawiązujący do znaków greckiego alfabetu – alfa)
  • tapicerowane, prostokątne poduszki oparcia i siedzenia, obszywane, na sprężynach.

fotel Halabala (w typie Thoneta)

fotel Halabala w oryginalnym stanie zachowaniaRead the rest

czytaj dalej...

Renowacja mebli art deco – koniec prac

Prace zakończone. Wszystko jest już złożone, skręcone i sprawdzone. Meble odzyskały swój dawny blask, świeżość i funkcjonalność. Prezentują się znakomicie…

Bufet

Pomocnik – barek

Prace przy obu meblach, zaczynając od demontażu po końcowe spolerowanie już złożonych elementów, trwały przeszło 4 tygodnie, co dało nam ok 160 roboczo godzin. Z pozoru więc 'prosta i nieskomplikowana’ forma mebli Art Deco na pierwszy rzut oka nie odzwierciedla realnego czasu potrzebnego na ich kompleksowe i gruntowne odrestaurowanie. Zwłaszcza sam etap nakładania politury od którego uzależniony jest pozytywny efekt końcowy, wymaga poświęcenia dość dużej ilości godzin. Powierzchnia drewna która stanowi ozdobę samą w sobie, tym bardziej w meblach Art Deco, gdzie na dużych, gładkich płaszczyznach prezentowane są ozdobne usłojenia szlachetnych gatunków oklein (w tym przypadku orzecha), wymaga idealnego i perfekcyjnego spolerowania. Doliczając do tego etapy prac stolarskich, mamy zobrazowany całościowy proces prezentujący sztukę renowacji mebli dawnych, która z pozoru ciekawa i przyjemna, wiąże się tak naprawdę z  bardzo dużym nakładem ręcznej pracy…

* Z bufetu, z uwagi na wystrój wnętrza w którym mebel stanie, zdjęto nadstawkę (nie została poddana renowacji). W pomocniku zrezygnowano z małej półeczki będącej przedłużeniem części z szufladkami. W obu meblach nie zamontowano uszkodzonych okuć-rączek przy drzwiczkach (które de faco okazały się elementami wtórnymi), pozostawiając tylko oryginalne mosiężne kluczynki i nowo dorobione stylowe klucze.… Read the rest

czytaj dalej...

Renowacja mebli art deco cz.5

Z pary naszych przykładowych mebli, jako pierwszy na warsztat trafił pomocnik-barek. Od niego rozpoczęła się moja seria opisująca poszczególne etapy renowacji (obecnie mebel jest w fazie końcowego składania).

W międzyczasie zaczęto prace przy drugim, większym meblu, czyli bufecie. Zakres renowacji jest praktycznie taki sam jak przy pomocniku,  dlatego bez zbędnego powtarzania zobrazowałam poszczególne etapy w jednym wpisie.

Pierwszą czynnością był demontaż wszelkich możliwych elementów:

Następnie mebel był czyszczony i klejony, wzmocniono jego konstrukcję oraz uzupełniono wszelkie ubytki:

Po pracach stolarskich przyszedł czas na konserwację i wykańczanie samej struktury drewna, czyli najpierw olejowanie…

…a następnie gruntowanie i zacieranie powierzchni politurą szelakową:

Na koniec polerowanie:

Pozostaje składanie i ostateczny przegląd mebla.

Read the rest

czytaj dalej...

Renowacja mebli art deco cz.4

Jesteśmy już w ostatnim i chyba najtrudniejszym etapie renowacji mebla, czyli politurowaniu. Teraz każdy niemal ruch będzie miał decydujący wpływ na efekt końcowy… Wbrew wielu 'legendom’ nie jesteśmy w stanie dokładnie określić czasu wykańczania mebla, czyli tego ile warstw oraz ruchów gąbką będziemy musieli wykonać – sto czy więcej – by powierzchnia drewna stała się idealna. Wszystko zależy od stanu konkretnego mebla oraz politurownika który będzie się zajmował jego polerowaniem.

Tak wypolerowany mebel jest gotowy do składania…

Read the rest

czytaj dalej...

Renowacja mebli art deco cz.3

Kolejną czynnością jest olejowanie drewna, dzięki czemu wydobędziemy jeszcze bardziej intensywniejszy i żywszy kolor jego usłojenia.

Po zaolejowaniu drewna a przed gruntowaniem politurą, retuszowane są wszystkie widoczne jeszcze przebarwienia i przetarcia (zazwyczaj używa się do tego bejcy spirytusowej w odpowiednim kolorze). Czynność taka może być jeszcze powtarzana przy pierwszych warstwach nakładania politury.

Po etapie olejowania i podbarwiania następuję gruntowanie całego mebla politurą szelakową. Pierwsze politurowanie może być wykonane przy użyciu pędzla, wszystkie kolejne warstwy będą nakładane już tylko i wyłącznie za pomocą tamponu.

Read the rest

czytaj dalej...

Renowacja mebli art deco cz.2

Pierwszą czynnością było zdemontowanie wszystkich możliwych elementów takich jak drzwiczki, zawiasy, zamki, okucia, denka szuflad. Rozebranie mebla do szkieletu ułatwi czyszczenie powierzchni i dotarcie do istniejących uszkodzeń oraz dokładne poklejenie całej konstrukcji. W dalszych etapach prac pozwoli  też na idealne wypolerowanie poszczególnych fragmentów drewna.

Kolejną czynnością jest czyszczenie drewna oraz klejenie i uzupełnianie wszelkich ubytków. Do usuwania starej powłoki politury używa się przeważnie papieru ściernego o różnej grubości oraz specjalistycznych środków chemicznych które nie niszczą struktury drewna (okleiny). Większość prac wykonuje się ręcznie, tylko elementy konstrukcyjne takie jak plecy, środki, dna, czyści się przeważnie mechanicznie.

Ubytki i pęknięcia, w zależności od wielkości, wypełnia się szpachlą lub małymi kawałkami forniru robiąc tzw. wstawki i szpany.

Tak oczyszczony i wzmocniony mebel jest gotowy do dalszych prac, czyli olejowania i gruntowania politurą…… Read the rest

czytaj dalej...

Renowacja mebli art deco cz.1

Tak jak pisałam wcześniej, renowacja to proces dość mocno skomplikowany a przy tym bardzo pracochłonny i czasochłonny. Składa się z kilku etapów z których każdy ma istotny wpływ na dalszy przebieg prac oraz decyduje o udanym efekcie końcowym. Ciężko jest to wszystko zobrazować tylko słowami i to jeszcze w jednym wpisie. Temat byłby wtedy albo bardzo ogólny i niekompletny, albo zbyt obszerny a przez to niezrozumiały i zagmatwany. Postanowiłam więc przybliżyć poszczególne etapy prac tworząc historię renowacji konkretnego mebla. Moimi 'modelami’ będą bufet oraz pomocnik, komplet oryginalnych egzemplarzy Art Deco z lat 30-tych XXw.

Słowem wstępu zacznę od krótkiego opisu mebli, by w kolejnych postach prezentować poszczególne etapy przeprowadzanej renowacji.

Bufet w stylu Art Deco z lat 30-tych XXw., kraj pochodzenia Polska (Dolny Śląsk),  okleinowany orzechem (front) i mahoniem (środek), konstrukcja sosna, czterodrzwiowy, dwukondygnacyjny: na blat nastawiana nadstawka z przeszkloną środkową częścią (w formie suwanych szybek) i parą szufladek. Mebel o typowych dla stylu Art Deco obłych i płynnych kształtach, model katalogowy. Oryginalny stan zachowania, nigdy wcześniej nie poddawany renowacji.

* * *

Pomocnik – barek w stylu Art Deco z lat 30-tych XXw., kraj pochodzenia Polska (Dolny Śląsk), okleinowany orzechem (front) i mahoniem (środek), konstrukcja sosna., dolna część w formie szafki z parą drzwiczek, górna dzielona na blat i dwie szufladki oraz szafkę z uchylnym blatem. Mebel o typowych dla stylu Art Deco obłych i płynnych kształtach, ale w wersji rzadko spotykanej, model katalogowy. Oryginalny stan zachowania, nigdy wcześniej nie poddawany renowacji.

Read the rest

czytaj dalej...

Meble Halabala

Trwająca od paru już lat moda na meble w stylu Art Deco odmłodziła wiele projektów nie tylko z lat 20-30-tych, ale też i tych powstałych w pierwszych latach powojennych, m.in. z czasu rozkwitu czeskiego modernizmu.

Jindrich Halabala (1903-1978) – czeski projektant zaliczany do grona najwybitniejszych twórców okresu modernizmu.  Szczyt jego kariery przypadł na lata 30 i 40 XX w. kiedy to pracował  w renomowanej firmie UP Manufacturing Company w Brnie. Tam też stworzył swoje najbardziej popularne modele mebli, w tym słynny  fotel H-269, krzesło H-214 i stolik H-259, które stały się klasykami czeskiego modernizmu.

stół rozkładany plus cztery krzesła Halabala

stół rozkładany Halabala

stolik do foteli tzw. pająk

Halabala odegrał istotną rolę w przekształcaniu nie tylko czeskiego, ale i europejskiego przemysłu meblarskiego. Przyczynił się do rozpowszechnienia przemysłowej produkcji mebli i masowego rynku urządzania wnętrz, szeroko dostępnego, ale funkcjonalnego i estetycznego. Rozwinął linie mebli modułowych tworząc możliwości łączenia ze sobą pojedynczych egzemplarzy w jeden spójny zestaw. Taka wielofunkcyjność pozwalała na wyposażenie całego mieszkania lub biura jednym typem mebli, co zwłaszcza w latach 50 i 60-tych było szalenie popularne.

Nowoczesny i uniwersalny charakter mebli Halabali sprawił, że nie straciły one na popularności i obecnie cieszą się bardzo dużym zainteresowaniem. Największy popyt jest na stoliki, krzesła i fotele z giętego z drewna oraz metalowych rurek, które z uwagi na swój ponadczasowy i estetyczny design, doskonale wpisują się w wystrój współczesnych wnętrz.

Mimo pierwotnej, seryjnej produkcji oryginalne egzemplarze są coraz trudniejsze do znalezienia. Te najciekawsze  modele są na nowo produkowane przez licencjonowane czeskie firmy designerskie.

fotel Halabala

stolik tzw. 'pająk' i cztery krzesła tzw. 'łopaty'Read the rest

czytaj dalej...

Od Starożytności po Współczesność, czyli style w meblarstwie

Jedną z pierwszych myśli gdy patrzę na jakiś dawny mebel jest wyłapanie jego cech charakterystycznych i określenie w jakim czasie mógł powstać oraz jakie może być jego pochodzenie. W głowie robię szybki przegląd znanych mi stylów – głównie europejskich – i  na podstawie poszczególnych elementów staram się dopasować mebel do któregoś z nich. Dokładne oględziny mebla pozwalają mi najczęściej już po chwili przypuszczać w jakim okresie został on stworzony. Czasem jednak warto też zajrzeć do fachowej literatury, by upewnić się w swoich osądach.

 

Barok, klasycyzm, eklektyzm… operowanie nazwami stylów i epok nie stanowi większego problemu dla osób, które znają historię sztuki. Dla wielu nie jest to jednak takie oczywiste… Na początek więc mój krótki przegląd historyczny, porządkujący poszczególne epoki i ważniejsze style w sztuce:

Starożytność

– styl grecki

– styl rzymski

Średniowiecze

– styl gotycki

Renesans (XV w./XVI w.)

– styl Henryka II,

– styl Ludwika XIII (manieryzm)

Barok (XVII – XVIII w.)

– styl Ludwika XIV (meble Boulle’a)

– styl Ludwika XV – styl rokoko

– styl Chippendale

Klasycyzm (koniec XVIII w./początek XIX w.)

– styl empire

– styl Ludwika XVI

– styl Happlewhite’a

Biedermeier (początek XIX w./lata 30-te XIX w.)

Historyzm (lata 40-te XIX w./koniec XIX w.)

– styl Ludwika Filipa

– styl eklektyczny

– neobarok

– neogotyk

– neoklasycyzm

– Arts and Crafts (Anglia)

Meble Thoneta

Współczesność (od początku XX w)

– Secesja (Art Nouveau, Jugendstil)

–  Modernizm – Bauhaus

– Art Deco

– Wzornictwo Przemysłowe (lata 50/70-te XXw.)

Zapisz

ZapiszRead the rest

czytaj dalej...